Pan Tadeusz Rozprawka
Tematem tej rozprawki jest obrona lub odrzucenie obecności "Pana Tadeusza", epopei narodowej Adama Mickiewicza, w szkolnym programie lektur obowiązkowych. Moim zdaniem lektura ta powinna pozostać lekturą i jej obecność w programie jest jak najbardziej potrzebna. Postaram się podać kilka argumentów na uzasadnienie mojego stanowiska. Pierwszym argumentem, jaki chcę przytoczyć, jest piękno opisów przyrody, często występujących w tej książce. "Pan Tadeusz" przynosi przepiękne opisy litewskiej przyrody. Razem z bohaterami utworu mamy okazję uczestniczyć w wielkim polowaniu lub grzybobraniu, cały czas skupiając się na pięknie przyrody towarzyszącej tym wydarzeniom. Jest ona w opisywanej przez Adama Mickiewicza okolicy - Soplicowie - bardzo bujna i barwna. Opisy te sprawiają, że możemy chociaż na chwilę oderwać się od rzeczywistości za oknem - często brudnej i szarej. Adam Mickiewicz opisuje świat, gdzie nie ma samochodów, środowisko nie jest zanieczyszczone, bohaterów nie otaczają wielkie betonowe blokowiska, słowem wszystko jest świeże, czyste i kolorowe.
Pan tadeusz rozprawka full
Wszakże Pan będziesz mężem; ja do rady młoda. Co Pan urządzisz, na to całem sercem zgoda! Jeśli włość uwalniając, zostaniesz uboższy, To, Tadeuszu, będziesz sercu memu droższy. Wsi nie lękam się; jeśli w wielkim mieście żyłam, To dawno; zapomniałam, wieś zawsze lubiłam, I wierz mi, że mnie moje kogutki i kurki Więcej bawiły niźli owe Peterburki; Jeśli czasem tęskniłam do zabaw, do ludzi, To z dzieciństwa; wiem teraz, że mnie miasto nudzi; Przekonałam się zimą po krótkim pobycie W Wilnie, że ja na wiejskie urodzona życie; Pośród zabaw tęskniłam znów do Soplicowa. Pracy też nie lękam się, bom młoda i zdrowa. "Pan Tadeusz". Fragment 2 Wojski, chlubnie skończywszy łowy, wraca z boru, A Telimena w głębi samotnego dworu Zaczyna polowanie. Wprawdzie nieruchoma Siedzi z założonemi na piersiach rękoma, Lecz myślą goni źwierzów dwóch; szuka sposobu, Jak by razem obsaczyć i ułowić obu: Hrabię i Tadeusza. Hrabia, panicz młody, Wielkiego domu dziedzic, powabnej urody; Już trochę zakochany! Cóż? Może się zmienić!
- Pan tadeusz rozprawka o miłości
- Miłość i Koszykówka - Prolog - Wattpad
- Znaki z zodiaku
- Pan tadeusz rozprawka matura
- Pan tadeusz rozprawka full
- Tadeusz
Jako dobry gospodarz jest ojcem dla chłopów. Jest niezwykle gościnny. Dba o etykietę i o to, by każdego traktowano z należną mu godnością i szacunkiem. Jest patriotą i dla ojczyzny gotów jest zrobić wiele w potrzebie, ale jego patriotyzm to przedewszystkim zachowanie tradycji i kultury narodowej. Sędzia to najcenniejsza pamiątka dawnej Polski. Jego dwór Soplicowo, to "centum polszczyzny". Szkoda tylko, że Soplicowo powstało w celu przybliżenia rodakom na emimgracji ojczyzny, bo w przeciwnym wypadku byłby to ciekawy okaz ostoi polskości. "Pan Tadeusz " jest dziełem dla Polaków szczególnym. O ile przepełnione romantycznym patosem i hasłami narodowego mesjanizmu "Dziady cz. III" dziś nie wszystkich zachwycają, a niektórych wręcz męczą, o tyle "Pana Tadeusza" czyta się z przyjemnością mimo to, że od czasu napisania minęło sto pięćdziesiąt lat. Dlaczego tak się dzieje? Bo w "Panu Tadeuszu" nie doświadczymy natchnionych improwizacji, obrazów Polski przybitej do krzyża, która ma zbawić Europę – wszystkiego tego co dziś jest już nieaktualne i co ciężko nam, Polakom z przełomu wieków, zrozumieć.
Wierzaj, są oświadczenia nawet bez wyznania, Są obowiązki nawet bez obowiązania! Dwa serca, pałające na dwóch końcach ziemi, Rozmawiają jak gwiazdy promieńmi drżącemi: Kto wie! może dlatego ziemia tak do słońca Dąży i tak jest zawsze miłą dla miesiąca, Że wiecznie patrzą na się i najkrótszą drogą Biegą do siebie – ale zbliżyć się nie mogą! " "Dość już tego – przerwała – nie jestem planetą Z łaski Bożej! Dość, Hrabio, ja jestem kobietą; Już wiem resztę, przestań mi pleść ni to, ni owo, Teraz ostrzegam: jeśli piśniesz jedno słowo, Ażeby ślub mój zerwać, to jak Bóg na niebie, Że z temi paznokciami przyskoczę do ciebie I... " "Nie będę – rzekł Hrabia – szczęścia Pani kłócił! " I oczy pełne smutku i wzgardy odwrócił.
Mamy natomiast w "Panu Tadeuszu" obraz Polski. Ta Polska widziana oczyma emigranta stęsknionego za ojczyzną jest piękna, barwna, szczęśliwa. Soplicowo staje się oazą polskości – tu nikt nic nie mówi o zaborcach i niewoli (może poza księdzem Robakiem – ale to jedyny romantyczny rys w tym utworze), tutaj cały czas żyje dumna i wspaniała Rzeczpospolita Obojga Narodów. W Soplicowie jak w soczewce zbiera się wszystko co w Polsce szlacheckiej było najważniejsze – umiłowanie zabaw, tradycja, zachowanie pewnej hierarchii, miłostki, polowania, spór rozstrzygany zajazdem. Mamy też w "Panu Tadeuszu" obraz zwycięstwa nad śmiertelnym wrogiem – Moskalem, a utwór w sprytny sposób kończy się przed klęską Napoleona – i w ten sposób "Pan Tadeusz" pozostaje od początku do końca polską sielanką ze szczęśliwym zakończeniem. Bo chociaż wiemy, znając historię, że wielka armia, w której służyli Tadeusz i Hrabia zostanie pokonana przez rosyjskie mrozy, a Polska jeszcze długo nie odzyska niepodległości, to jednak wydaje nam się, że w "Panu Tadeuszu" historia przyjmie inny bieg – Napoleon zwycięży, Polska się odrodzi, a w Soplicowie dalej kwitła będzie tradycyjna polskość.
Jeżeliby do skutku przyszło ożenienie, Telimena w ich domu miałaby schronienie Na przyszłość; krewna Zosi i Hrabiego swatka, Dla młodego małżeństwa byłaby jak matka. Po tej z sobą odbytej stanowczej naradzie Woła przez okno Zosię bawiącą się w sadzie. "Pan Tadeusz". Fragment 3. Poznał ją zaraz Hrabia, z zadziwienia blady, Wstał od stołu i szukał koło siebie szpady: "I tyżeś to! – zawołał – czy mnie oczy łudzą? Ty? w obecności mojej? Ściskasz rękę cudzą? Lecz biada rywalowi, co mię tak znieważa! Po moim chyba trupie pójdzie do ołtarza! " Goście powstali, Rejent okropnie się zmieszał, Podkomorzy rywalów zagodzić pośpieszał; Lecz Telimena, wziąwszy Hrabiego na stronę: "Jeszcze – szepnęła – Rejent nie wziął mię za żonę; Czy mnie kochasz, czyś dotąd serca nie odmienił, Czy gotów, żebyś ze mną zaraz się ożenił? Zaraz, dziś? – Jeżeli zechcesz, odstąpię Rejenta". Hrabia rzekł: "O, kobieto, dla mnie niepojęta! Dawniej w uczuciach twoich byłaś poetyczną, A teraz mi się zdajesz całkiem prozaiczną; Cóż są wasze małżeństwa, jeśli nie łańcuchy, Które związują tylko ręce, a nie duchy?
Zaloguj się Logowanie Korepetycje przez internet Rozwiąż zadania Ranking Nagrody Rozwiąż zadania - zdobądź punkty! Jak zapisać ułamek, układ równań lub potęgę? Kategorie < Poprzednie Następne > › gimnazjum › Język Polski mychaxd3 16. 10. 2010 Od 1 do 1 z 1 Korzystanie z Witryny oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookies. Możesz zablokować cookies zmieniając ustawienia w Twojej przeglądarce. O Regulamin / Polityka prywatności Kontakt polski fizyka historia informatyka języki obce geografia biologia chemia made by
Witamy na! Znajdziesz tu darmowe rozwiązanie każdej pracy domowej, skorzystaj z wyszukiwarki, jeśli nie znajdziesz interesującej Cię pracy zadaj szybko pytanie, nasi moderatorzy postarają się jeszcze tego samego dnia, odpowiedzieć na Twoje zadanie. Pamiętaj - nie ma głupich pytań są tylko głupie odpowiedzi!. Zarejestruj się na stronie, odpowiadaj innym zadającym, zbieraj punkty, uczestnicz w rankingu, pamiętaj Tobie też ktoś kiedyś pomógł, teraz Ty pomagaj innym i zbieraj punkty! Pomóż nam się promować, podziel się stroną ze znajomymi!
Możemy też sprawdzić, czy zachowała jeszcze możliwość oddziaływania na emocje także w dzisiejszych czasach. Kolejnym powodem przemawiającym za przeczytaniem "Pana Tadeusza" jest fakt, że książka ta została napisana w bardzo interesujący sposób. Język jest barwny, opisowy, rytmiczny, co powoduje że kolejne stronice i rozdziały pochłania się jednym tchem i nie sposób się od nich oderwać. Można je nawet porównać do serialu - budzą zainteresowanie opisem obyczajów, ciekawie skonstruowanymi scenami, wyrazistymi bohaterami. Świat przedstawiony w epopei wciąga tak dalece, że czytelnik czuje się jednym z mieszkańców Soplicowa i nie chce się ani na chwilę rozstawać z ta okolicą. Dlatego też często ponownie wraca się do lektury utworu, chcąc jeszcze raz odwiedzić ten interesujący świat, którego już nie ma. Wreszcie ostatni argument, jaki chcę przytoczyć, to wartość merytoryczna "Pana Tadeusza". Jest to niezwykła książka, z której weszły do naszego języka, także codziennego, liczne powiedzenia i przysłowia (na przykład: "Pańskie oko konia tuczy").
Nie można przecenić również jej wartości edukacyjnej i wychowawczej. Niesie ze sobą system uniwersalnych wartości: miłości do ojczyzny, przywiązania do rodziny, szacunku dla tradycji narodowej, kultury zachowania. Uważam, że "Pan Tadeusz" jest bardzo potrzebną lekturą i na pewno powinien pozostać w szkolnym spisie lektur. Gdyby się tam nie znajdował, bardzo wielu młodych ludzi mogłoby się z nim nigdy nie zapoznać, a byłaby to dla nich wielka strata. Zresztą dotyczy to nie tylko tej książki - obecnie w ogóle czyta się mniej niż kiedyś, młodym ludziom wydaje się, że wystarcza im telewizja i komputer. Tymczasem książki są człowiekowi bardzo potrzebne: rozwijają jego język i zainteresowania, poszerzają horyzonty, rozwijają wyobraźnię. Nie można dopuścić do tego, aby ludzie nie czytali książek, bo znacznie osłabi to ich zdolności nawiązywania stosunków z innymi, współczucia. Dotyczy to szczególnie "Pana Tadeusza", gdyż jest to bardzo piękna i wartościowa lektura, której przeczytanie bardzo dużo daje każdemu z nas.