Człowiek Który Został Papieżem &Middot; Kiedy Karol Wojtyła Został Papieżem? - Zapytaj.Onet.Pl -
- "Karol - człowiek, który został papieżem" ::: Artykuły ::: Encyklopedia teatru polskiego
- Karol, człowiek, który został Papieżem - Film DVD, Blu-ray, 4k | Gandalf.com.pl
- Karol - człowiek, który został papieżem (Un uomo diventato Papa) (VHS) - opinie, komentarze o produkcie, 17
Tyle razy przychodziłaś do mnie, zwłaszcza na Jasnej Górze. Ale i ja przychodziłem do Ciebie. Dziękuję, że 20 lat chodziłaś ze mną po Polsce. Byłaś zawsze dla mnie największą Łaską, Światłem, Nadzieją i programem mojego życia. Wiem, że nie jestem tego godzien od samego początku, ale Ty byłaś zawsze zachętą, aby wszystko postawić na Ciebie". Na koniec z wielkim wzruszeniem dotknął Obrazu, a potem, gdy go wynoszono z pokoju, długo patrzył za Maryją. Tego dnia przeżył jeszcze kolejną punkcję jamy brzusznej. Od 21 maja stan zdrowia wyraźnie się pogarszał, na tyle, że konsylium lekarskie musiało zebrać się jeszcze raz. Następnego dnia Rada Głowna Konferencji Episkopatu Polski obradowała w domu Prymasa, który na spotkanie został przywieziony na wózku. To, co powiedział, to było pożegnanie i testament jednocześnie. "Bóg zapłać, żeście chcieli przyjść i żeście chcieli być świadkami mojej nieudolności. Jest ona potrzebna, ta świadomość, żeby było wiadomo, ze w Polsce rządzi tylko Bóg, a nie człowiek" – mówił.
"Karol - człowiek, który został papieżem" ::: Artykuły ::: Encyklopedia teatru polskiego
Znalazł czas na rozwijanie swojej teatralnej pasji. W 1941 roku Karol wraz z przyjaciółmi założył Teatr Rapsodyczny. W tym samym roku zmarł ojciec przyszłego papieża. Jesienią 1942 roku Karol Wojtyła wstąpił do Krakowskiego Seminarium Duchownego. Cztery lata później otrzymał święcenia. Jego kapłańska droga rozpoczęła się od Rzymu, gdzie kontynuował studia, potem była praca w kolejnych polskich parafiach. Tu ksiądz Wojtyła szczególną uwagę poświęcał młodzieży. Były wspólne wycieczki. By zmylić milicję, zdejmował sutannę i kazał się nazywać wujkiem. Karol Wojtyła - droga do Rzymu W 1958 roku Karol Wojtyła został mianowany biskupem, pięć lat później krakowskim arcybiskupem, a od 1967 roku był już kardynałem. Stał się znanym w Europie autorytetem. Był, obok prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego, najważniejszą postacią Episkopatu Polski. Aktywnie uczestniczył w czasie obrad Soboru Watykańskiego II. Jako kardynał pojechał do Rzymu na konklawe po śmierci papieża Jana Pawła I. 16 października 1978 roku Polak Karol Wojtyła został papieżem.
- Miasto na l
- Człowiek który został papieżem cda
- Syrop na kaszel suchy, tabletki na kaszel, krople - Apteline.pl
- Karol - człowiek, który został papieżem | Niedziela.pl
- Karol - Człowiek który został Papieżem - CDA
Z ekranu wieje nudą, tempo jest, bowiem iście kontemplacyjne, a napięcie żadne. Film jest pełen nadętego patosu i nieznośnej bogobojności. Sorry, ale nie chodzę do kina po to, by się... więcej Jeden z najgorszych doborów odtwórcy roli w historii kina biograficznego... barteqblicharski ocenił(a) film na 7 Cały film ten jak i część druga, według mnie ogółem zasługuje na mocną 9, gdyby nie felerny Adamczyk osadzony w roli Karola Wojtyły. Postacie drugoplanowe mogą być już mniej podobne bo nieliczna garstka ludzi wie jak wyglądali znajomi... więcej Ciekawi mnie, czy gdyby młody Wojtyła trochę sobie z tą Hanną potegował, vermes to czy poszedłby do seminarium, gdzie prawie od razu został świętym? Tak sobie myślę, że jakby się przekonał, że z kobietą może być czasem fajnie (nie twierdzę, że zawsze, bo kobiety to perfidne suki) w łóżku, to zmieniłby zdanie. Tylko czy Polska... więcej Zauważyliście że Joseph Ratzinger już za czasów naszego papież był zmęczony? Adamo ocenił(a) film na 7 Przyszły Benedykt XVI mówi do naszego papieża że już jest zmęczony, widać w tym zapowiedź tego że z bycia aktywnym papieżem zrezygnuje.
Karol, człowiek, który został Papieżem - Film DVD, Blu-ray, 4k | Gandalf.com.pl
Film opowiadający o losach zwykłego, ale niezwykłego człowieka daje widzowi wiele emocji, skłania do refleksji, przemyśleń dotyczących własnego życia i postępowania. Uważam, że będzie on wielkim przeżyciem dla każdego, kto zdecyduje się na jego obejrzenie. Do tego będę gorącą zachęcać wszystkich ludzi, bez względu na wiek, płeć, zainteresowania i stopień swojej wiary. Ta wzruszająca opowieść Battiato może przyczynić się nawet do zmiany osobowości, postępowania, patrzenia na życie, świat i innych ludzi. Może wywołać z nas jakąś drugą, lepszą, ale przytłamszoną wszechpanującym złem, osobowość, otworzyć nam oczy na otaczającą rzeczywistość, ludzi, którzy być może potrzebują naszej pomocy. Nawet długość tego filmu nie powinna przerażać, czas spędzony przy jego oglądaniu na pewno nie będzie stracony, na pewno przynajmniej skłoni nas do konstruktywnych refleksji. Ekranizacja Battiaty pokazuje, co oznacza prawdziwa miłość, przyjaźń, szacunek, wiara i poszanowanie innych. Pokazuje definicję słów, które w dzisiejszych czasach często tracą swą wielką wartość.
Producent filmu, Pietro Velsecchi, wyznaje w materiałach informacyjnych: "Kiedy wyznałem Janowi Pawłowi II, że myślę o zrobieniu filmu (... ), spojrzał na mnie przenikliwie - ironicznie zarazem i surowo - jakby chciał powiedzieć: "W porządku... tylko zrób to dobrze... "". Widać Valsecchio nie znał anegdoty o Janie Styce, który na pytanie, jak ma malować Boga, usłyszał ponoć: "Nie maluj mnie na kolanach, maluj mnie dobrze... " "Karol - człowiek, który został papieżem" Giacomo Battiato jest filmem zrealizowanym w określonej konwencji, adresowanym do określonego widza i realizującym określone założenia. Jest wydarzeniem - bardziej społecznym niż artystycznym. Inna sprawa, czy doczekamy się filmu, który potrafiłby nakreślić fenomen postaci Jana Pawła II w sposób łączący walory duchowe, intelektualne i artystyczne? Ocena Historii i jej najwybitniejszych nawet animatorów wymaga dystansu i twórczego geniuszu. Jeśli więc taki film powstanie, to nieprędko. Data utworzenia: 14 lipca 2005 06:30 Zobacz również Masz ciekawy temat?
Film ten pokazuje, że jeżeli się chce można żyć według etyki, moralności, można oprzeć się pokusom i zwyciężyć wszechpanoszące się zło, zwyciężyć go szczerą, prawdziwą i wielką dobrocią. Wojtyła uczy nas otwartości, zaufania, pokazuje korzyści płynące z bycia otwartym i pomocnym wobec innych. To on zmienił wygląd pontyfikatu, nie chciał siedzieć zamknięty w swym pałacu i snuć teoretycznych rozważań i nauki, on wyszedł wprost do ludzi, wśród nich nauczał, mówił bezpośrednio do nich. Wojtyła wiedział, że bezpośrednie spotkania, podróże, odwiedziny dalekich zakątków świata, gdzie dotąd nie stanęła noga żadnego papieża zrobią na ludziach większe wrażenie niż przemowy z watykańskiego okna. On chciał swym życiem zaświadczyć, że nie boi się wyzwań, że chętnie podejmie kolejne, że będzie uparcie walczył ze złem i nienaturalnością, przemocą i bestialstwem, niesprawiedliwością, jakiej doświadcza tak wiele z nas. Jako pierwszy z papieży odważył się wejść do synagogi czy cerkwi, starał się połączyć wszystkie wyznania, zapobiec dalszej walce na tle nietolerancji.
Jesienią ubiegłego roku, tuż po zakończonych w Krakowie zdjęciach, mówił, że jego największym pragnieniem było zagrać tę postać tak, by miała choć w części duszę i charyzmę przyszłego papieża. Grażyna Szapołowska, odtwórczyni roli żony gubernatora Hansa Franka, jest pewna, że to się udało. Jej zdaniem, Jan Paweł II byłby zadowolony z efektu pracy Adamczyka. - Oglądałam część materiałów i mogę powiedzieć, że Piotr jest wspaniały jako młody Karol Wojtyła. A zadanie miał niełatwe. Przyznał to sam papież, kiedy jeszcze przed rozpoczęciem zdjęć przedstawiono mu odtwórcę głównej roli. Powiedział do Piotra: "Masz niełatwe zadanie, synu" - wspomina Szapołowska. Olgierd Łukaszewicz, który wcielił się w ojca Jana Pawła II, zwraca uwagę na uniwersalny charakter filmu. Włoski reżyser Giacomo Batiatto, pełen atencji dla polskiego kultu papieża, miał na względzie wymagania międzynarodowej produkcji - aktorzy grali po angielsku, pewne wątki były upraszczane, by mógł je zrozumieć odbiorca w każdym rejonie świata.
Karol - człowiek, który został papieżem (Un uomo diventato Papa) (VHS) - opinie, komentarze o produkcie, 17
Drogi Użytkowniku, klikając przycisk "AKCEPTUJĘ" zgadzasz się, aby serwis sp z. o. i jego Zaufani Partnerzy przetwarzali Twoje dane osobowe zapisywane w plikach cookies lub za pomocą podobnej technologii w celach marketingowych (w tym poprzez profilowanie i analizowanie) podmiotów innych niż, obejmujących w szczególności wyświetlanie spersonalizowanych reklam w serwisie Wyrażenie zgody jest dobrowolne. Wycofanie zgody nie zabrania serwisowi przetwarzania dotychczas zebranych danych. Wyrażając zgodę, otrzymasz reklamy produktów, które są dopasowane do Twoich potrzeb. Sprawdź Zaufanych Partnerów Pamiętaj, że oni również mogą korzystać ze swoich zaufanych podwykonawców. Informujemy także, że korzystając z serwisu, wyrażasz zgodę na przechowywanie w Twoim urządzeniu plików cookies lub stosowanie innych podobnych technologii oraz na wykorzystywanie ich do dopasowywania treści marketingowych i reklam, o ile pozwala na to konfiguracja Twojej przeglądarki. Jeżeli nie zmienisz ustawień Twojej przeglądarki, cookies będą zapisywane w pamięci Twojego urządzenia.
Sługa Boży kard. Stefan Wyszyński zmarł 28 maja 1981 r. Dzięki notatkom jego kapelana i osobistego sekretarza w latach 1974–1981, ks. Bronisława Piaseckiego, jesteśmy w stanie dokładnie odtworzyć ostatnie dni jego błogosławionego życia. Czas do domu "W połowie marca 1981 r. wystąpiły u Księdza Prymasa objawy zaburzeń układu pokarmowego, które utrzymywały się przez kilka dni mimo leczenia. Konsylium lekarskie ustaliło program postępowania diagnostycznego, zrealizowany w klinikach i zakładach Akademii Medycznej w Warszawie. Na wyraźne życzenie Jego Eminencji zespół leczący składa się ze specjalistów krajowych" – czytamy w komunikacie lekarskim z dnia 14 maja 1981 r. W tym samy dniu w kurii arcybiskupiej odbywa się konferencja księży dziekanów. Prymas nie może w niej uczestniczyć, ale nagrywa dość długie przemówienie na taśmę magnetofonową i zostaje ono odtworzone aż trzykrotnie tego dnia, w różnych miejscach. W przemówieniu koncentruje się na zamachu na Ojca Świętego. Pisze wprost: "Dzisiaj pozostaje nam jedno: wszystkie nasze cierpienia i udręki starajmy się dołączyć do tej wielkiej męki świata.
Kino papieskie łączy się u nas przede wszystkim z dwoma niesławnymi filmami fabularnymi o Janie Pawle II, w którego wcielił się Piotr Adamczyk: "Karol – człowiek, który został papieżem" i "Karol – papież, który pozostał człowiekiem". Niektórzy mogą jednak kojarzyć, choćby ze względu na obecność w obsadzie Jerzego Stuhra, niedawny film Nanniego Morettiego "Habemus Papam – mamy papieża". Do naszych kin, a chwilę później na Netflix, weszło niedawno dzieło będące do pewnego stopnia połączeniem wyżej wymienionych "papieskich" przedsięwzięć. "Dwóch papieży" ma w sobie ciepło i autentycznie zabawny humor filmu Morettiego oraz biograficzne uproszczenia i nadmiernie przychylny stosunek do głównego bohatera znany z "Karolów". Najważniejszym elementem dzieła Fernanda Meirellesa jest jednak coś innego, czego nie znajdziemy w żadnym z przywołanych tytułów. "Dwóch papieży" opiera się na słowie – a raczej na słownej szermierce, bo opowiada o pojedynku. W ruch idzie wszystko, co może przechylić szalę na stronę jednego z wojujących.