Henryk Sienkiewicz Nagroda Nobla
W 1879 r. wziął ślub z Marią z Szotkiewiczów, która zmarła na gruźlicę w 1885 r. Kolejne lata upłynęły wielkiemu pisarzowi na podróżach. Był w Konstantynopolu, Atenach, Neapolu, Rzymie, Hiszpanii i na Zanzibarze. Jego ostatnia wyprawa do Afryki w 1890 r. zainspirowała go do napisania "Listów z Afryki". W czasie pobytu za granicą i licznych powrotów do Polski (głównie do Zakopanego) powstało wiele powieści i opowiadań, "Ogniem i mieczem", "Potop", "Pan Wołodyjowski", "Quo vadis", "Rodzina Połanieckich" i "Bez dogmatu". W 1893 r. Sienkiewicz ponownie się ożenił. Jego wybranką była Maria Romanowska, która wkrótce od niego odeszła, a ślub został unieważniony przez papieża. W 1900 r. z okazji jubileuszu twórczości Sienkiewicz otrzymał dwór Oblęgorek pod Kielcami. Cztery lata później pisarz ożenił się po raz trzeci. Jego żoną została jego cioteczna siostrzenica, Maria Babska. Henryk Sienkiewicz - nagroda Nobla W 1905 r. Henryk Sienkiewicz otrzymał literacką Nagrodę Nobla za całokształ twórczości.
Henryk sienkiewicz nagroda nobla de
- Henryk sienkiewicz nagroda nobla za co
- Henryk sienkiewicz nagroda nobla kiedy
- Miasta w Chorwacji – Wikipedia, wolna encyklopedia
- Beskid Żywiecki - najlepsze atrakcje - Polskie Szlaki
- Henryk sienkiewicz nagroda nobla w
- Henryk sienkiewicz books
- Domy z drewna projekty
W 1904 r. wśród kandydatów do nagrody pojawiło się nazwisko Elizy Orzeszkowej (w wewnętrznych dokumentach występuje często jako Elise Orzeszko). Jej kandydaturę zgłosił Aleksander Brueckner, wówczas profesor uniwersytetu w Berlinie. Poparł ją natychmiast Alfred Jensen, który w opracowaniu na temat twórczości pisarki stawiał ją nawet pod niektórymi względami wyżej od Sienkiewicza. Wkrótce wszyscy członkowie Komitetu Noblowskiego po przeczytaniu dostarczonych im książek i nowel Polki zgodnie wyrazili opinię, że nagroda należy się jej na równi z Sienkiewiczem. W jednym z dokumentów można np. przeczytać: "O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka". W końcowych już dyskusjach na temat laureata roku 1905 r. przewijały się nazwiska Rosjanina Lwa Tołstoja, Elizy Orzeszkowej, Anglika Rudyarda Kiplinga (nagroda 1907 r. ), Włocha Giosue Carducciego (nagroda 1906 r. ), Szwedki Selmy Lagerloef (nagroda 1909 r. ), Henryka Sienkiewicza.
Henryk Sienkiewicz (pseudonim Litwos) - powieściopisarz i nowelista, pierwszy polski laureat literackiej nagrody Nobla za całokształt twórczości. Urodził się 5 maja 1856 r. w zubożałej rodzinie szlacheckiej zamieszkującej Podlasie. Ze względu na trudną sytuację finansową familii, już jako 10-letni chłopiec musiał podjąć się pracy zarobkowej. Pełnił obowiązki guwernera. W czasie nauki w gimnazjum Henryk Sienkiewicz napisał swoją pierwszą książkę zatytułowaną "Ofiara", która niestety się nie zachowała. Wtedy też rozpoczął pracę nad powieścią obyczajową pt. "Na marne", która ukazała się drukiem w 1872 r. Edukacja Henryka Sienkiewicza W latach 1866-1871 Henryk Sienkiewicz, zgodnie z wolą rodziców, zdawał na wydział lekarski Szkoły Głównej Warszawskiej, jednak ostatecznie zdecydował się na studia prawnicze oraz filologiczno-historyczne. W tym samym czasie w szkole głównej uczyli się jego późniejsi literaccy rywale: Bolesław Prus i Aleksander Świętochowski. Sienkiewicz nie zdał egzaminów końcowych i w 1871 r. zrezygnował z dalszej edukacji.
Wykorzystujemy pliki cookies i podobne technologie w celu usprawnienia korzystania z serwisu oraz wyświetlenia reklam dopasowanych do Twoich potrzeb. Jeśli nie zmienisz ustawień dotyczących cookies w Twojej przeglądarce, wyrażasz zgodę na ich umieszczanie na Twoim komputerze przez administratora serwisu – Kelo Corporation. W każdej chwili możesz zmienić swoje ustawienia dotyczące cookies w swojej przeglądarce internetowej. Dowiedz się więcej w naszej Polityce Prywatności -. Jednocześnie informujemy że zmiana ustawień przeglądarki może spowodować ograniczenie korzystania ze strony W przypadku braku twojej zgody na akceptację cookies niestety prosimy o opuszczenie serwisu Wykorzystanie plików cookies przez Zaufanych Partnerów (dostosowanie reklam do Twoich potrzeb, analiza skuteczności działań marketingowych). Wyrażam sprzeciw na cookies Zaufanych Partnerów NIE TAK Wyrażenie sprzeciwu spowoduje, że wyświetlana Ci reklama nie będzie dopasowana do Twoich preferencji, a będzie to reklama wyświetlona przypadkowo.
Komitet Noblowski wskazał na "wybitne osiągnięcia w dziedzinie eposu" i - jak podkreślił jeden z jego członków - "rzadko spotykany geniusz, który wcielił w siebie ducha narodu". W czasie przemowy pisarz wygłosił pochwałę Ojczyzny słowami: "Głoszono ją umarłą, a oto jeden z tysięcznych dowodów, że żyje" oraz "Głoszono ją podbitą, a oto nowy dowód, że umie zwyciężać". Pierwsza wojna światowa i śmierć W latach 1903-1909 Henryk Sienkiewicz napisał powieść "Na polu chwały", natomiast w 1910 r. drukiem ukazało się "W pustyni i w puszczy". Po wybuchu I wojny światowej w 1914 r. wyjechał do Szwajcarii, gdzie wspólnie z Ignacym Paderewskim założył Szwajcarski Komitet Generalny Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce. Henryk Sienkiewicz zmarł 15 listopada 1916 r. w Vevey pod Lozanną. W 1924 r. jego prochy sprowadzono do Polski i złożono w podziemiach katedry św. Jana w Warszawie. Jego pomnik znajduje się w na terenie ogrodów Łazienek Królewskich.